30. Cüz

Vay haline, ölçüde ve tartıda (ve her türlü alış-veriş konusunda) hile ve haksızlık yapanların! (İmalat ve inşaat işlerinde eksik ve düşük malzeme kullananların, insanların hak ve hukuklarını çalanların ve ülkede sistem kurarken Kur’ani ve Nebevi prensipleri esas almayanların; ki nasıl da gerçeği çarpıtıp saptırırlar ve kul hakkını hiçe sayarlar?)

Ki onlar, insanlardan ölçüp (kendi haklarını) aldıkları zaman, tam olarak alırlar.

Fakat onlara (başkalarına verilmek için) kendileri bir şey ölçüp tartarken eksiltme yaparlar. [Not: Bunun gibi devlet olarak insanlardan vergilerini fazlasıyla alırlar, ama onların maaşlarını ve topluma gerekli harcamaları kısarlar, şahsi hesaplarına ve yandaşlarına aktarırlar.]

Yoksa onlar, öldükten sonra diriltileceklerini (ve her şeyden sorguya çekileceklerini) hiç zannetmiyorlar (ve bunu hesaba katmıyorlar) mı?

(Şiddeti ve dehşeti azametli olan) O büyük günde (kıyamette sorguya çekileceklerini düşünmüyorlar mı?)

(Peki) İnsanların, âlemlerin Rabbi(ne hesap vermek) için (diriltilip) kalkacakları (ve divana duracakları) günde (nasıl olacaklardı?)

Hayır (onlar aldanmaktadır, çünkü); facir (isyankâr ve günahkâr) olanların kitabı (dosyası) şüphesiz "Siccîn" (aşağı cehennem hapishanesin)dedir.

"Siccîn"in ne olduğunu sana öğreten nedir? (Söyleyeyim:)

(O, suç dosyaları ve ceza hesapları tek tek rakamlanıp) Yazılı bir kitaptır (amel sicilidir).

O gün, (Kur’an’ı ve mizanı) yalanlayanların (kul hakkını ve devlet malını çalanların) vay haline (ki başlarına neler gelecektir!)

Ki onlar, (dünyada iken) din gününü (hesap ve ceza hükmünü) yalanlamakta (ve yokmuş gibi davranmakta)dırlar.

Oysa onu, (mahşerin vuku bulmasını; haksızlık ve ahlâksızlıklarının cezasız kalmasını isteyen) 'azgın, saldırgan ve aşırı' günahkâr olandan başkası yalan (saymayacaktır.)

Ona (haddini aşana ve her günaha bulaşana) ayetlerimiz okunduğu zaman demişti ki: (Bunlar) “Geçmişlerin masalları (asılsız uydurmaları)dır.”

Hayır ve asla! Gerçek şu ki, onların işleyip kazandıkları (kötülükler nedeniyle) kalpleri üzerinde (günahlar) pas bağlamış (ve ruhları kararmış)tır.

Hayır, doğrusu bunlar o günde (mahşerde ve ahirette) Rableri (olan Allah’ın tecellisini görmek)den perdelenip mahcup bulunacaklardır. (Günah kirleriyle gözleri ve gönülleri perdelenip körlendiğinden, onlar Cemâlullah’tan mahrum kalacaklardır.)

Sonra onlar, kuşkusuz cehenneme atılacaklardır.

Ve sonra kendilerine “işte yalanladığınız gerçek budur” denilecektir.

Amma; ebrar (iman ve iyilik ehli) olanların kitabı ise kesinlikle "İlliyîn"dedir.

"İlliyîn"in ne olduğunu sana öğreten nedir (söyleyeyim mi)?

O (salih ve halis davranışlar kayıtlı) yazılı bir kitaptır (hayırlı amel sicilidir).

(Allah’ın emriyle mü’min kuluna mukarreb melek olarak) Yakınlaştırılmış olanlar da ona şahitlik edecek (kaydettikleri belgeleri gösterecek)lerdir.

Gerçekten ebrar kimseler (iyilik ehli olan salih ve sadık mü’minler) artık nimet (ve saadet) içindedirler.

(Cennette taht gibi konforlu) Koltuklar üzerinde oturup (etrafını hayranlık ve mutlulukla) bakıp seyrederler.

(Sen onların) Yüzlerinde (sonsuz saadet ve) nimete ermenin (ve cennete girmenin) sevinç parıltılarını fark edip sezersin.

Onlara (mü’minler için özel ambalajlanıp) mühürlenmiş halis cennet şarabından içirilir.

Ki sonrası misktir (insanı sonsuz mutluluklara iletecektir). İşte imrenip yarışanlar (fani ve fena olan şeyler için değil) bunlar için heveslenip yarışıvermelidirler.