30. Cüz

Yer (Dünya), o şiddetli sarsıntısıyla sarsıldığı,

Ve yerin (Dünya’nın), ağırlıklarını (iki bin santigrat sıcaklıktaki magma tabakasının korkunç lavlarını, bütün maden ve mücevher yataklarını) dışa atıp-çıkardığı,

Ve insanın: “Buna ne oluyor? (Dünya neden çatırdayıp çözülüyor!)” diyerek (korku ve şaşkınlıkla etrafına bakındığı) zaman;

(Kıyamette ve mahşerde) O gün (yer), haberlerini (üzerinde işlenenlerin hepsini) anlatacaktır.

Çünkü Rabbin ona vahyetmiştir. (Dünya’yı Allah konuşturacak ve ona şahitlik yaptıracaktır.)

O gün insanlar, amelleri kendilerine gösterilsin (ve hak ettiği karşılığı verilsin) diye, (kabirlerinden) bölük bölük fırlayıp-çıkacaklardır.

Artık kim zerre kadar (ya bizzat) hayır yapmış (veya iyiliklere vesile ve sebep olmuş)sa, onun karşılığı (mükâfatı)nı mutlaka görecek (ve alacaktır).

Ve kim de zerre miktarı şer işlemiş (veya kötülüğe sebebiyet vermiş)se, onun da cezasını mutlaka görecek (ve bulacaktır).

Andolsun (Allah yolunda ve Hakk uğrunda) o gürültülü sesler çıkararak (soluyup) koşanlara! (Ve hızla ileri doğru fırlayanlara… Atlara, tanklara ve uçaklara.)

(Ve madeni bir araçla; taş, tuğla ve beton cinsinden bir yapıya çarparak ve) Çakarak (kıvılcım) ateş çıkaranlara!

Sabah saatlerinde (düşman mevzilerine) akın-baskın yapanlara!

Derken o andaki (hücumlarıyla ve yangınlarıyla ortalığı) tozu dumana katanlara! (Gri toz bulutuyla, siyah yağlı duman oluşturup insanları şaşkınlığa uğratanlara...)

Ve (böylece zalim) topluluğun tam ortasına (ekonomik ve askeri karargâhlarına) dalanlara! (Yemin olsun.) [Not: Adiyat Suresinin bu ilk beş ayeti, mucizevi bir şekilde; Amerika’daki ikiz kulelere yönelik 11 Eylül 2001 saldırılarını da hatırlatmaktadır. Etkisi ve paniği hâlâ devam eden bu korkunç hadisenin, kullanılan araç gereçleriyle, yapılış şekliyle, meydana geliş vakti-saatiyle, çok önemli stratejik merkezlere yönelmesiyle, sebebiyet verdiği dehşetli toz bulutları ve yağlı duman neticeleriyle ve üstelik aynen yapılış sırası ile; 1445 yıl önceden işaret edilmesi üzerinde dikkatle ve ibretle durulmalıdır.]

Ki kesinlikle (gafil ve kâfir) insan, Rabbine karşı oldukça nankör (nimetlerine teşekkür etmekte duyarsız ve kulluk görevlerinde isteksiz ve tutarsız) davranmaktadır.

Ve gerçekten (insan), kendisi de buna (nankörlük tavırlarına bizzat) şahittir. (Küfrünün ve nankörlüğünün farkındadır.)

Ve gerçekten onun, mala ve makama olan sevgisi pek şiddetlidir. (Bu nedenle kötülüğe kaymakta, bencil ve cimri davranmakta ve vicdanı katılaşmaktadır.)

(O gafil ve nankör insan) Kabirlerin içerisinde olanların ‘deşilip dışarı atılacağı’;

Göğüslerde (gönüllerde gizli) olanların derlenip toparlanıp (hepsinin) ortaya çıkarılacağı o zamanı (düşünüp), hâlâ (gerçeği) bilmeyecek (ve anlamayacak mıdır?)

Şüphesiz, o gün Rableri, kendilerinden (ve bütün yapıp ettiklerinden) gerçekten Haberdardır. (Ve tek tek hesabını soracaktır.)