29. Cüz

Ey (elbisesine) bürünüp örtünen (Resulüm! Ümmetin bilsin ki yatmakla ve tembel davranmakla hiç kimse maksadına erişemez). [Not: Müzzemmil=“Zemele, mütezemmelün” kökünden: Gece kıyafetine ve örtüsüne girip rahata çekilen anlamına gelir; (kinayeli olarak ise; "yüklendiği mesuliyeti daha fazla önemsemesi gereken" demektir.) Bu hitapta Aleyhissalatü Vesselam Efendimiz üzerinden biz ümmetine; kulluk ve tebliğ sorumluluğumuzu daha bir dikkat ve titizlikle kuşanmamız, rahatımızı ve kolaycılığı bırakmamız gerektiği, dolaylı biçimde ikaz ve ihtar edilmektedir.]

(O nedenle) Birazı hariç (olmak üzere), geceleri kalkıver.

(Gecenin) Yarısını (ibadetle değerlendir, bir kısmında ise uyu ve dinlen) veya bu vakti biraz eksilt.

Yahut (durumuna göre) bunu biraz artır ve Kur’an’ı da tertil üzere (ağır, sakin ve anlayarak) oku(yup içine sindir ve ölçü edin!)

Doğrusu Biz Senin üzerine oldukça ağır bir söz (Vahy-i İlahi gibi çetin bir emanet) yükleyeceğiz (ve Seni büyük mesuliyet altına sokacağız).

Şüphesiz gece (uyanıp İlahi huzura durma ve Kur’an’a yoğunlaşma) neş’eti (insanın biraz uyuyup dinlendikten sonra kalkıp ibadete yönelmesi, gönül lezzeti bakımından; beyin, beden ve ruh arasında tam bir uyum ve huzur sağlamak ve) etkili olmak açısından daha sağlamdır, (şuurlu bir) okuyuşa ve kavrayışa daha elverişli bulunmaktadır.

Zira gündüzleri Senin uzun süre meşgul olacağın daha başka uğraşların vardır.

(Ey Nebiyyi Zişanım!) Sadece Rabbinin ismini, (Sahibinin hikmet ve kudretini düşünerek, devamlı) zikret ve kendini her şeyden çekerek, (maddi ve nefsani şeylerden kalben alâkanı keserek ve gönlünü Mevlâ’ndan gayrısından-masivadan temizleyerek,) yalnızca O’na yönel (ki huzur ve kurtuluş bundadır).

(Allah) Doğu’nun ve Batı’nın (bütün yönlerin ve ülkelerin) Rabbidir. O'ndan başka ilah yoktur. Şu halde (yalnızca) O'nu vekil tut (Allah’ın va’adine güvenip sarıl). [Not: Gece ibadeti, huzurlu ve sürekli zikir, sadece Allah’a tevekkül ve teslimiyet, dünyanın geçici nimet ve zevklerini kalpten atıvermek… Bunların hepsi İslam tasavvufunun da prensipleri konumundadır. Asr-ı Saadet’te tasavvufun kendisi vardı, fiilen yaşanmaktaydı, ancak ismi konulmamıştı. Maalesef günümüzde ise, ismi vardı, ama birçok tarikatta tasavvufun kendisi ve hakikati kaybolmuş veya yozlaşmıştı.]

(Müşriklerin ve münafıkların) Onların söylediklerine karşı Sen sabret ve uygun bir uzaklaşma tarzıyla (düşünce ve eylem bakımından ciddi ve fark ettirici bir tutumla) onlardan kopup-ayrıl.

(Kur’an’ın hüküm ve haberlerini) Yalanlamakta olan (şu) nimet (refah ve servet) sahiplerini de Sen Bana bırak ve onlara az bir süre tanı.

Çünkü Bizim yanımızda (zalimleri bağlayıp zincire vuracak) bukağılar ve cayır cayır yanan (cehennem) ateşi bulunmaktadır.

(Cehennemde) Boğazı tıkayıp kalan (yutulduğunda insanı kıvrandıran) bir yemek ve acı bir azap vardır.

(Öyle) Bir gün ki, yeryüzü ve dağlar titremeye tutulup sarsılır ve (o koca) dağlar göçüveren bir kum yığını halini alır.

Şüphesiz size (Kur’an’ı açıklayacak), üzerinize şahit olacak bir elçi gönderdik; Firavun'a da (benzeri) bir elçi gönderdiğimiz gibi (hiçbir kavmi uyarıcısız bırakmadık).

Fakat Firavun elçiye isyan etti, Biz de onu pek vahim bir tarzda (azapla) yakaladık.

Eğer (şimdi siz de) inkâr edecek olursanız, çocukların (bile korkudan) saçlarını ağartan bir günde kendinizi nasıl koruyacaksınız?

Bu nedenle (kıyamette) gök bile yarılıp-çatlayacaktır; (artık) O'nun va'adi gerçekleştirilip-yerine getirilmiş bulunacaktır.

Şüphesiz bu bir öğüttür. Artık dileyen Rabbine (ulaştıran) bir yol tutar (tutmalıdır. Kimin aklı ve vicdanı varsa Kur’an’a uymalıdır).