-
37:103
Vaktâki (baba-oğul) ikisi de (Allah’ın hükmüne) teslim olup, (Hz. İbrahim, İsmail’i kurban etmek üzere) onu şakağı üstüne yan yatırıverdi.
-
37:104
Biz ona: "Ey İbrahim!" diye seslendik.
-
37:105
"Gerçekten sen, rüyana sadakat gösterdin (Allah’a va’adini yerine getirdin). Şüphesiz Biz, ihsanda bulunanları böyle ödüllendiririz" dedik.
-
37:106
Doğrusu bu, apaçık bir ibtila idi (ve Hz. İbrahim bu zor imtihanı geçmişti).
-
37:107
Ve ona büyük bir kurbanı fidye (oğlu İsmail’i kesmekten kurtuluş bedeli) olarak gönderdik.
-
37:108
Sonra (kıyamete kadar) gelenler arasında ona (hayırlı ve şerefli bir ün) bırakıverdik. (Her kurban dolayısıyla hatırasını yad ettirdik.)
-
37:109
İbrahim'e selam olsun (ki o sadık ve sağlam duranlardandı).
-
37:110
Biz, muhsinleri (en sevdiklerini Allah için verenleri) böyle mükâfatlandırırız.
-
37:111
Şüphesiz o, Bizim (tam) mü'min (ve emin) olan kullarımızdandı.
-
37:112
Biz ona, salihlerden bir peygamber olarak (oğlu) İshak'ı da müjdeleyip (gönlünü yatıştırdık).
-
37:113
Ona ve İshak'a bereketler verdik (kendilerini mübarek kıldık). İkisinin soyundan, ihsanda bulunan (muhsin olan iman ve iyilik ehli) de vardır, (ama) açıkça kendi nefsine zulmeden (küfür ve kötülüğe düşenler) de (vardır).
-
37:114
Andolsun, Biz Musa'ya ve Harun'a da lütufta bulunmuş (Bize minnettar olacak şekilde sahip çıkmıştık).
-
37:115
Onları ve kavimlerini o büyük üzüntüden kurtarmıştık.
-
37:116
Onlara yardım ettik de, böylece (Firavun düzenine ve zalim güçlere) üstün ve galip gelenler olmuşlardı.
-
37:117
Ve ikisine açık ve anlaşılır kitabı verdik (ona sımsıkı sarılıp başarıya kavuşmuşlardı.)
-
37:118
Onları dosdoğru yola yöneltip-ilettik (hidayete, başarıya ulaştırdık).
-
37:119
Sonradan gelenler arasında da ikisine (hayırlı ve şerefli bir ün) bıraktık.
-
37:120
Musa'ya ve Harun'a selam olsun (ki onlar süper güce, Firavun ve çevresine kafa tutmuşlardı).
-
37:121
Gerçekten Biz, ihsanda bulunanları böyle mükâfatlandırırız.
-
37:122
Şüphesiz ikisi de, Bizim mü'min (emin ve teslim) olan kullarımızdandı.
-
37:123
Doğrusu İlyas da, gönderilmiş (peygamberler arasındaydı).
-
37:124
Hani kendi kavmine demişti ki: "Siz (hâlâ Allah’tan) korkup (küfür, zulüm ve kötülükten) sakınmaz mısınız?"
-
37:125
"Siz ba'le (taştan bir heykele) tapıp-yalvarıp da Yaratıcıların en güzeli (olan Allah'ı) bırakıyor musunuz?" (Ne sapkın insanlarsınız?)
-
37:126
"Allah ki, sizin de Rabbiniz, önceki atalarınızın da Rabbidir." (Hiç düşünüp anlamaz mısınız?)